Hocalı Katliamı

26 Şubat 1992'de Hocalı kasabasında 366 nolu Rus ordusu Ermeniler ile iş birliği yaparak 613 Azerbaycan Türkü'nü katletti. Hocalı kan gölüne döndü. Cesetlerin çoğu yakılmış, başları kesilmiş ve gözleri oyulmuştu. Bini aşkın insan rehin alınmış, yüzlerce insan kaybolmuştu.

Daud Kheyriyan kitabında bu vahşete şu şekilde yer veriyor :

"Ölü bedenlerin üzerinden yürümemiz gerekti. Dashbulak denilen bölgenin yakınlarındaki bir bataklığı geçmek icin ölenlerden kendimize yol yaptık. Ben ölü bedenlerin üstünden yürümeyi reddettim. Ardindan Albay Oganyan bana korkmamamı emretti. 9-10 yaşlarındaki yaralı bir kızın göğsüne tek ayağım ile bastım ve yürüdüm, bacağım ve fotoğraf makinam kan içideydi"

"Ölüleri yakmakla görevli gaflan denilen grup 2 mart günü Hocalı'nın 1 km batısında Azerbeycan Türklerine ait 100 cesedi yakti. Son kamyonda başından ve ellerinden yaralanmış 10 yaşında bir kız gördüm, yüzü mosmordu fakat açlığa, soğuğa ve yaralarına rağmen yaşıyordu, zorlukla nefes alıyordi. Küçük kızın gözlerindeki ölüm korkusunu unutamıyorum. Aniden Tigranyan isimli bir asker kızı tuttu ve cesetlerin üzerine attı. Sonra cesetleri yaktılar. Bana sanki yanmakta olan cesetlerin arasından bir ağlama çığlık sesi duydum gibi geldi. Tüm bu olanlara daha fazla dayanamadım. Fakat Shusha'yı görmek istiyordum, geri döndüm. Diğerleri ise Haç adına savaşmaya devam etti."

Bu insanlık dışı vahşet ırkçılığın insanı getirebileceği en dip noktanın kanıtı olarak tarihin tozlu sayfalarında yerini aldı. Hayatını kaybedenleri saygıyla anıyoruz.